oyun parkına düşmüş acemi çocuklar gibi bakabilirdik dünyaya her şeyin adı konmamış olurdu henüz tahta bir atın içine gizlenebilirdik ya da yelesini savururdu dört nala koşan özgürlük göğe dokunabilmeyi taşırdık cebimizde kuş yerine jetleri vururduk canımız sıkıldığında siyah, renk olduğunu bilirdi kirlenmeyi öğrenmeden gözlerimizi yalnız uyumak için kapatırdık öpüşürken aynı anda büyürdük sevişirdik, cinsiyetini bilmeden aşkın ilk kez gördüğümüz her şeye ilk kez görüyormuş g

şiir, Türkçe şiir, tarihe geçmeyen şeyler

1. ben bu çağda nasıl kahraman olurum vuruşurdum düelloda ateşli bir markiz olsam ovalardan yön çizer, tepeleri aşardım kızıl at üstünde...

biz burada, pavyona müzikhol deriz bak, kapı deliğinden görünür Pangaea eviniz evimizdir, külünüz külümüz aynıdır dört duvarın yazgısı...